مدل ساختاری جهت شناسایی مؤلفه های استراتژیک اثربخش بر نهادینه سازی گردشگری الکترونیک

گردشگری آثار و پیامدهای مثبت بسیاری بر وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دارد و توانسته است توجه بخش عمومی و خصوصی را به خود جلب کند؛ اما ورود فناوری اطلاعات باعث ظهور حوزه جدیدی به نام گردشگری الکترونیک گردیده است که پذیرش آن در بخشهای مختلف گردشگری به میزان قابل توجهی منوط به دیدگاه مدیران نسبت به آن بوده و دیدگاه راهبردی مدیران عالی در ایجاد آمادگی، پذیرش، پیادهسازی و نهادینه کردن آن غیر قابل انکار است. لذا در این پژوهش برآنیم تا مؤلفههای راهبردی اثربخش بر نهادینهسازی گردشگری الکترونیک را از دیدگاه مدیران فعال در این حوزه، با بکارگیری مدلی مفهومی مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار دهیم. این پژوهش با استفاده از پرسشنامه بر روی نمونهای به حجم ۰۱۳ نفر برگرفته از جامعه آماری شامل مدیران عامل، مدیران بازاریابی و مدیران فروش وبسایتهای فعال در حوزه گردشگری شامل مدیران تورهای مسافرتی، مدیران هتلهای دارای قابلیت رزرواسیون الکترونیکی، مدیران وبسایتهای فروش الکترونیکی بلیطهای مسافرتی در بخشهای مختلف و سایر وبسایتهای فعال در حوزه گردشگری الکترونیک انجام شده و پس از برازش مدل پژوهش با استفاده از نرم افزار لیزرل، بررسی فرضیههای پژوهش در دستور کار قرار گرفت و در نهایت از میان فرضیههای هفت گانه تحقیق چهار فرضیه مورد پذیرش قرار گرفت که مؤلفههای پشتیبانی سازمانی و بهره وری مدیریتی با تأثیرگذاری بر متغیر ارزشهای استراتژیک ادراکی و عامل آمادگی الکترونیک درون سازمانی به صورت مستقیم بر پذیرش گردشگری الکترونیک مؤثر میباشند اما نهادینهسازی گردشگری الکترونیک به دلیل بی توجهی به راهکارهای پیادهسازی آن در این بخش به تکامل نرسیده است.